een dramatische uitbraak van mazelen in Marokko: structurele mislukkingen of collectieve verantwoordelijkheid?

HIBAPRESS-RABAT-WHO Marokko wordt al enkele maanden geconfronteerd met een dramatische uitbraak van mazelen, met meer dan 19.500 gevallen en 107 sterfgevallen, voornamelijk onder kinderen onder de 12 jaar. Deze situatie benadrukt structurele mislukkingen en een collectieve verantwoordelijkheid die dringend onder ogen moet worden gezien. Aan de oorsprong van deze gezondheidscrisis: een alarmerende daling van de vaccinatiegraad. De Covid-19-pandemie, met zijn beperkingen en verstoorde prioriteiten, heeft ons uitstekende Rijksvaccinatieprogramma, dat vaak als voorbeeld is aangehaald, ontwricht. In sommige regio's wordt slechts 77% van de kinderen gevaccineerd, ver verwijderd van de drempel van 95% die nodig is voor effectieve groepsimmuniteit. Maar de pandemie is niet de enige oorzaak. Tegelijkertijd heeft zich een andere epidemie verspreid: die van desinformatie. Sociale media staan ​​vol met ongefundeerde theorieën over vaccins, wat de aarzeling over vaccins aanwakkert en duizenden levens in gevaar brengt. Dit wantrouwen is een luxe die we ons niet kunnen veroorloven in het licht van een dergelijke besmettelijke en ernstige ziekte. Geografische en sociale verschillen verergeren de situatie ook. In landelijke of geïsoleerde gebieden is de toegang tot gezondheidszorg beperkt. De vaccinatiedekking is daar zelfs nog lager, waardoor kinderen kwetsbaar zijn. Deze ongelijkheden brengen een diep probleem van gelijkheid in ons gezondheidszorgsysteem aan het licht. Het ministerie van Volksgezondheid en Sociale Bescherming heeft niet stilgezeten. Er zijn grootschalige vaccinatiecampagnes gelanceerd, met als doel een dekking van 95% te bereiken en kinderen in te halen die tijdens kritieke jaren hun dosis hebben gemist. Er worden ook aanzienlijke inspanningen geleverd om de epidemiologische surveillance te versterken en het bewustzijn onder de bevolking te vergroten. Maar deze acties zijn, hoewel essentieel, niet voldoende om de bestaande leemten op te vullen. Deze strijd tegen mazelen is niet alleen een kwestie van volksgezondheid. Het is een test voor onze solidariteit als samenleving. Vaccinatie is een daad van collectieve verantwoordelijkheid. Het gaat niet alleen om individuele bescherming, maar om een ​​schild dat de meest kwetsbaren beschermt: degenen die om medische redenen niet kunnen worden gevaccineerd. We kunnen het ons niet veroorloven om passief te blijven in het licht van deze crisis. Ouders moeten ervoor zorgen dat hun kinderen gevaccineerd zijn. Gezondheidswerkers moeten hun inspanningen om te informeren en te overtuigen verdubbelen. De autoriteiten moeten de toegang tot vaccins in geïsoleerde of ondergemedicineerde gebieden versterken. We moeten ook manieren vinden om wetenschappelijke feiten te promoten en de impact van verkeerde informatie te beperken. Tot slot: mazelen is een ziekte die voorkomen kan worden. Wat ontbreekt is totale en onmiddellijke mobilisatie. De kosten van nietsdoen zijn te hoog: er gaan levens verloren, nabestaanden worden getroffen en het vertrouwen in ons gezondheidszorgsysteem wordt geschaad. Het is tijd om onze verantwoordelijkheden te nemen en ons samen te verzetten tegen deze epidemie. Mazelen is een zeer besmettelijke en ernstige virusziekte die via de lucht wordt overgedragen en ernstige complicaties of zelfs de dood kan veroorzaken.

Vaccinatie tegen mazelen heeft tussen 2000 en 2023 ruim 60 miljoen sterfgevallen voorkomen.

Hoewel er een veilig en kosteneffectief vaccin bestaat, zullen er in 2023 wereldwijd naar schatting 107.500 sterfgevallen als gevolg van mazelen plaatsvinden, voornamelijk onder niet-gevaccineerde of ondergevaccineerde kinderen onder de vijf jaar.

Het aandeel kinderen dat een eerste dosis mazelenvaccin kreeg, bedroeg 83% in 2023, ruim onder de 86% die in 2019 werd geregistreerd.