Zeealgen, de economische en ecologische long van de kusten van El Jadida

Hibapress

Zeealgen nemen een belangrijke plaats in onder de inwoners van de provincie El Jadida. Naast de ecologische voordelen ervan, vooral met betrekking tot het behoud van het mariene milieuevenwicht, vormt het oogsten van algen aan de kusten van de regio een belangrijke economische activiteit voor de regio en haar inwoners, vooral voor vrouwen.

Er zijn ongeveer 1.600 vrouwen, verspreid over de stranden van de vier vissershavens van de provincie, namelijk El Jadida, Jorf Lasfar, Sidi Abed en Lahdida. Ze werken met toewijding en enthousiasme vanaf de vroege ochtenduren gedurende het hele zeewieroogstseizoen om deze mariene hulpbronnen te verzamelen, die een belangrijke bron van inkomsten vormen voor hen en hun families.

Het oogstproces is arbeidsintensief en vindt de hele dag plaats, legt Fatima, een 57-jarige medewerkster bij een lokale coöperatie, uit. “We beginnen met het oogsten bij zonsopgang, voordat we overgaan tot het sorteren, een operatie die duurt tot zonsondergang. Vervolgens transporteren we de oogsten in balen naar het vasteland, waar de kopers met hun busjes op ons wachten”, zei ze in een verklaring aan MAP. .

“Het zeewieroogstseizoen vormt een belangrijke bron van inkomsten gedurende de periode waarin de oogst is toegestaan”, onderstreept Bouchaib Samsami, voorzitter van de visserijcoöperatie “Nour”.

Hij legde bijvoorbeeld uit dat elke vrouw tussen de 40 en 50 kg per dag kan plukken, wat een dagelijks inkomen van 150 tot 200 DH genereert, terwijl de boten tussen de 25 en 30 ton verzamelen tijdens de periode waarin het plukken is toegestaan, het product wordt verkocht. bij 4,5 DH per kg voor natte algen, volgens dezelfde bron.

Volgens gegevens van het Department of Maritime Fisheries (DPM) verzamelen deze werknemers elk jaar bijna 5% van de totale hoeveelheid zeewier die aanspoelt op de kusten, wat neerkomt op ongeveer 950 ton.

Een activiteit die voor veel gezinnen in de regio een essentiële bron van inkomsten vormt. Voor het merendeel van deze vrouwen wordt het verdiende geld gebruikt om in de dagelijkse behoeften van hun huishouden te voorzien.

Het oogsten van zeewier illustreert ook hoe kustgemeenschappen op een duurzame manier kunnen profiteren van lokale natuurlijke hulpbronnen. Deze activiteit draagt ​​niet alleen bij aan de lokale economie, maar ook aan het milieubeheer van de kusten, doordat een deel van de gestrande algen wordt teruggewonnen.

“Deze activiteit is niet alleen een levensonderhoud voor honderden gezinnen, het vertegenwoordigt ook een engagement voor duurzaam beheer van natuurlijke hulpbronnen. Elke dag ontdoen we onze stranden van gestrande algen, waardoor we de schoonheid van onze kustlijn helpen behouden en tegelijkertijd economische waarde creëren”, onderstreept Lahcen, een duiker van in de veertig.

Om deze belangrijke mariene hulpbron zowel ecologisch als sociaal-economisch te behouden, worden verschillende maatregelen genomen, waaronder het vaststellen van een specifieke periode voor het oogsten van algen en het vaststellen van een maximale hoeveelheid die niet mag worden overschreden.

In dit verband bevestigde de provinciale afgevaardigde van Maritieme Visserij, Abdelouahad Rouigbi, in een verklaring aan MAP dat de DPM, om de algenoogstcampagne te laten slagen, een reeks maatregelen heeft genomen, waaronder bewustmakingscampagnes en een raamwerk gebaseerd op een participatieve aanpak en ondersteund door een overleg- en samenwerkingsprogramma waarbij alle belanghebbenden betrokken zijn.

Dat gezegd hebbende, startte de DPM op 1 augustus de oogstcampagne voor zeealgen in El Jadida, die zal doorgaan tot 30 september 2024, voor een totaal quotum van bijna 19.100 ton natte algen, vergeleken met 18.414 ton het jaar ervoor.

Merk op dat het toezichthoudende ministerie er via het Ontwikkelingsplan voor de oogstlocaties voor zeealgen voor zorgt dat de gewonnen algen onderworpen zijn aan een producttraceerbaarheidssysteem dat vergelijkbaar is met andere mariene producten. Het heeft ook een systeem opgezet voor het monitoren en reguleren van het exportproces, waarbij 80% naar verwerking gaat en 20% naar rauw zeewier.